Dag 25

Langste overtocht tot nu was 24 dagen, wij zitten op dag 25.

Om 6:30 hoorde ik al Elisabeth in haar tentje brullen maar haar brullen versliep ik en pas om 7:00 heb ik haar huilend uit haar tent uitgehaald. Jonathan was ook al wakker. Voor Jonathan en me zelf maakte ik havermout pap. Daar is Jonathan gek op. Elisabeth zoog zich aan me vast.

Het is een zonnige ochtend met spiegelgladde water. Marcel roept vanuit de kuip naar binnen dat er walvissen zijn. Inderdaad. We zien de walvissen in de verte achter ons hoe ze het water uitblazen en hoe de staart onder het water verdwijnt. Jonathan kijkt mee en roept in het Tsjechisch ,,bibi" (wat ryby (vis) moet zijn).

Enkele ogenblikken later komt er een hele school geel en blauw fin tonijnen langs en ze zwemmen de hele dag met ons mee. Ik gooi meteen een vis lijn achter de boot uit. De lijn was na de laatste gebruik slecht opgerold en nu raakt die in de war zodra ik die uitgooi. Lijn moet weer uit het water en Marcel gaat aan de slag om de lijn uit de knoop halen. Marcel is niet blij met me want nu kan hij even zijn boek niet lezen. Zodra de lijn in het water is zegt Marcel dat hij nu aan de voordek gaat zitten (verweg van de vislijn). De tonijnen trappen niet in en de hele dag vang ik niets. Stiekem ben ik bang om zo een reus te vangen en met hem te vechten. De hele dag komt Jonathan in de kuip kijken of de tonijn er nog steeds is. En als ze er even niet zijn dan roept Jonathan dat de vis slaapt.

Later in de middag komen er nog dolfijnen in de verte voorbij. Doordat de zee vandaag zo spigelglad is kunnen we hoop zien en maakten we veel fotos van de tonijnen en van ons zelf.

Vanavond heb ik pizza gemaakt van de tortilia en ze waren heerlijk boven Marcels verwachting. Jonathan heeft vandaag pizza voor de eerste keer mogen eten. Als we buiten uiteten gaan krijgt hij dat niet. We nemen zijn eigen eten of eet hij een bordje pasta of een vis met mij mee.

Jonathan was ontzettend lief voor zijn zusje. Hij wilde haar naast hem hebben en toen ik haar wilde oppaken werd Jonathan boos en begon hij te brullen. Toen ik mijn handen weg deed werd hij weer rustig. Heel grappig om dat te zien.
We hadden vandaag ontzettend fijne dag samen.

Het is nog 92 nm tot Flores.

Afgelegd: 95 / 8799 nm

39-23.06N 033-09.00W